Św. Katarzyna Labouré

W nocy z 26 na 27 listopada 1830 roku nowicjuszce sióstr miłosierdzia – Katarzynie objawiła się Matka Boża, która poleciła jej wybicie medaliku z Jej wizerunkiem na awersie, na rewersie miała być wybita litera M z wystającym z niej krzyżem, dokoła 12 gwiazd, a pod literą M dwa Serca: Jezusa i Maryi.

»Promienie, które widzisz spływające z mych dłoni, są symbolem łask, jakie zlewam na tych, którzy mnie o nie proszą« – i dała mi przez to do zrozumienia, jak hojna jest dla tych, którzy się do Niej uciekają. Ileż to łask wyświadcza tym wszystkim, którzy Jej wzywają. […] Następnie otoczył Najświętszą Pannę, która miała ręce zwrócone ku ziemi, podłużny okrągły pas, a na nim znajdował się napis złotymi literami: »O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy«.

Potem usłyszałam głos mówiący do mnie: »Postaraj się o wybicie medalika według tego wzoru; wszyscy, którzy będą go nosili, dostąpią wielkich łask, szczególniej jeżeli go będą nosili na szyi. Tych, którzy we mnie ufają, wielu łaskami obdarzę«.

W tej chwili zdawało mi się, że obraz się obraca. Potem ujrzałam na drugiej stronie literę M z wyra- stającym ze środka krzyżem, a poniżej monogramu Najświętszej Panny – Serce Jezusa otoczone cierniową koroną i Serce Maryi przeszyte mieczem” (Wspomnienia św. Katarzyny, opublikowane m.in. przez św. Maksymiliana Marię Kolbego)